7. Knikkeraap – de gorilla

Pien loopt al naar de achterdeur. ‘Ha, Xanno’, roept ze, ‘wat gaan we doen?’ Ze wil de deur opendoen, maar dat lukt niet. ‘Pap, de sleutel’, roept ze. Papa komt er aanlopen. Hij heeft de sleutelbos in zijn hand. ‘Ga jij nu eens even aan de kant’, zegt hij, ‘dan kan ik tenminste de deur openmaken’.

Even later zit iedereen aan tafel. Pien eet gauw haar boterham op en Marit gooit stiekem korstjes op de grond. Xanno zit er ook bij. Hij lust nog wel een extra boterham, helemaal als er hagels op zitten. Met volle mond vertelt hij: ‘Mijn vader heeft een knikkeraap gemaakt en nu kunnen we knikkeren.’

‘Een knikkeraap?’ vraagt papa verbaasd, ‘wat is dat?’ Nu is Xanno verbaasd. Weet Piens vader dat niet? ‘Een aap die rechtop staat’, vertelt hij. ‘Tussen zijn benen zit een gat. Je zet de aap op de grond en dan ga je met knikkers gooien.’ Nu snapt papa het, maar Pien kijkt een beetje moeilijk, ze weet nog steeds niet goed wat een knikkeraap is.

Xanno zegt: ‘Mijn vader heeft hem gezaagd en ik hem heb geverfd. Het is een gorilla’. Xanno kijkt naar Pien. ‘Wil je hem zien?’ Pien knikt en kijkt naar papa. Vindt hij het goed? ‘Prima’, zegt papa. ‘Ik moet nog wel even boodschappen doen. Ik neem Marit mee, dan zit de deur dus op slot. Wacht, ik ga wel even overleggen met Xanno’s vader’.
Even later fietst papa met Marit achterop naar de supermarkt.

Pien staat in de kamer bij Xanno. Hij houdt een houten aap vast. Xanno heeft hem zwart geverfd en zijn gezicht is grijs. De mond is een beetje groot en scheef geworden, nu lacht de gorilla altijd. Aan de achterkant zitten latjes die ervoor zorgen dat de aap rechtop kan staan.

Xanno zet de gorilla tegen de plint. Dan pakt hij zijn knikkerzak. Daar rolt de eerste knikker al naar de aap. Jammer, hij gaat niet door het gat, maar rolt ernaast. Ook de tweede mislukt. Xanno gaat een beetje dichter bij de aap zitten. Nu lukt het bijna. Als hij nog een eindje opschuift rolt de eerste knikker in het gat. ‘Hoera’, roept hij, ‘het is gelukt’. ‘Nu mag ik’, zegt Pien. Ze pakt een mooie groene knikker en rolt hem voorzichtig naar de aap. Hij rolt langzaam, maar hij gaat er gelijk in. Pien kijkt een beetje trots. Om beurten rollen de kinderen nu knikkers naar de gorilla en het gaat steeds beter.

Xanno’s vader zit te kijken. ‘Wil jij ook een knikkeraap?’ vraagt hij aan Pien. Die kijkt blij. Ja, knikt ze. ‘Maar niet dezelfde’, zegt Xanno. ‘Natuurlijk niet’, zegt zijn vader. We zoeken op internet wel een ander plaatje van een leuke aap. Ik zaag hem uit en ik denk dat Pien hem wel kan verven. Pien knikt heftig. Zij krijgt ook een knikkeraap. Wat leuk!