Marit zit op de grond en kijkt. Hé, wat is dat? Naast de kast staat een tas. Ze kruipt erheen en kijkt wat erin zit. Wat leuk! Een schoen. Hij is wit en er zitten roze veters in. Marit trekt eraan en de schoen schiet uit de tas. Ze lacht. Zou er nog meer in de tas zitten?
O, kijk, nog een schoen. Maar die krijgt Marit er niet zo goed uit. ‘Da, da. brrt’, zegt ze, maar dat helpt niet. In de tas zit ook een busje. De onderkant steekt omhoog en glimt. Misschien kan ze die pakken. Ja hoor, dat lukt. Marit pakt het busje en doet het in haar mond. Bah, wat vies! Ze laat het busje op de grond vallen. Kloink, zegt het. Marit kijkt of er nog meer leuke dingen in de tas zitten.
Papa zit bij de tafel. Hij is aan het werk. Hij is blij dat Marit zo lief speelt. Dan komt mama eraan. ‘Waar zijn mijn sportschoenen toch’, vraagt ze, ‘weet jij het?’ Mama loopt naar de gang. ‘Nee, hier ook al niet’. Mama kijkt in de keuken, maar daar zijn de schoenen ook niet.
‘Kun jij niet even helpen zoeken’, vraagt mama aan papa. ‘Ik moet echt weg. Annemiek komt mij zo halen, de training begint bijna en ik kan niet sporten zonder schoenen!’
‘Heb je dan wel je sportkleren?’ vraagt papa. ‘Ja’, zegt mama, ‘die heb ik net van de lijn gehaald. De schoenen zitten nog in de tas. Maar waar is die?’
Met een zucht klapt papa de laptop dicht. ‘Ik help wel even’, zegt hij. Papa en mama zoeken allebei, maar ze vinden de tas niet.
Mama moppert. ‘Hoe kan ik nu sporten zonder mijn schoenen. Hier in huis ben je ook altijd alles kwijt’. Papa zegt niets. Dan horen ze buiten een auto toeteren.
‘Daar is Annemiek ook al’, zegt mama en haar stem klinkt helemaal niet blij. ‘Wat moet ik doen?’ Ze kijkt naar papa.
Papa kijkt ondertussen naar Marit. Die zit half achter de kast te spelen, maar wat ziet hij? ‘Ik denk dat Marit je schoenen gevonden heeft’, zegt papa. Dan ziet mama het ook. In het hoekje achter de kast zit Marit. Ze haalt juist een pakje zakdoekjes uit de tas. Op de grond liggen een busje deo en een schoen van mama.
‘Gelukkig’, lacht mama. ‘Had ik de tas daar neergezet? Dat doe ik anders nooit’. Mama doet gauw de spullen in de tas. Ze geeft papa en Marit een kus en rent naar de voordeur. ‘Doei, tot straks’, roept ze.
Klik en download de puzzel
Kijk de voorleesvideo